Thuisgevoel

Drie dagen na terugkomst uit Nederland heb ik het gevoel alsof ik hier al weer tijden zit. Toch vreemd hoe snel je weer kunt wennen aan de dagelijkse gemakken en ongemakken en hoe snel je kunt omschakelen. Het is net alsof je helemaal niet weg bent geweest. Eigelijk geldt hetzelfde voor de kinderen. Ook die lopen hier rond alsof het de normaalste zaak van de wereld is, al moeten ze wel weer wennen aan het Engels. Julia babbelt er vrolijk in het Nederlands op los tegen Usha en Santana die dan heel moeilijk kijken.

Vandaag heeft Marcel weer eens een vrije dag. De zoveelste in India. Ik geloof dat de Parsi's vandaag Nieuwjaar vieren. Wij gaan zo dadelijk naar een net geopende 'voetmassage spa'. De voetjes hebben het hard te verduren gehad in het koude en natte Nederland. We gaan ze daarom lekker in de watten leggen. Vanochtend heb ik weer op de tennisbaan gestaan. Ik heb zowaar een paar ballen goed geslagen. Ook was het verschil in temperatuur goed te merken. In juni was het nog +35 graden en nu stond ik heerlijk met 30 graden op de baan.

Verder moet ik orde op zaken stellen op ons balkon. Dankzij het tropische klimaat begint ons balkon op een kleine jungle te lijken. Ik moet met een snoeischaar aan de slag om de plantjes weer in het gareel te krijgen. Deze plant heeft bijvoorbeeld spontaan gezelschap gekregen van een slingerplant: