Groetjes uit Dardjeeling

Rondscheuren met de jeeps


Theeplantages bij Mirik, 35 km van Dardjeeling


Na de hitte van Mumbai en Calcutta is het best uit te houden in Dardjeeling. Het is hier zalig weer met een temperatuur van ongeveer 20 graden. Het regent en het is mistig maar dat maakt ons niets uit! Dardjeeling is heel apart. Iedereen rijdt hier rond in grote jeeps en wij dus ook. Gewone prive-auto's zie je hier bijna niet. Vanaf Bagdogra waar we vanuit Kalkuta heen gevlogen waren, reden we drie uur lang omhoog langs een nogal bochtige weg. Van ons vieren werd alleen Julia ziek. Gelukkig kan zij nu zeer gecontroleerd overgeven en belandde het braakje telkens keurig in het zakje. Van de hoogte hebben we gelukkig geen van allen last.

Calcutta was een verhaal op zich. Daar sliepen we in het Fairlawn hotel waar een oude dame van 86 nog altijd de scepter zwaait. Het hele hotel staat vol met oude spullen. De dame van 86 heeft haar hele familie in Engeland wonen. Wij spraken haar in de ochtend en ze vertelde dat ze veel liever in Calcutta woont. En ze heeft groot gelijk. In Engeland zou ze waarschijnlijk in een bejaardetehuis wonen. In Calcutta leeft ze als een koningin in haar eigen hotel.

In Calcutta werden we ook nog even geconfronteerd met het fenomeen 'corrupte politie-agenten'. Toen we met de taxi over de net nieuw gebouwde brug reden, werden we staande gehouden door een agent. Hij stond druk te gebaren en riep dat het verboden was om daar foto's te maken. Met behulp van zijn even corrupte collga wist hij Marcel het fototoestel afhandig te maken. Na betaling van 350 roeps (7 euro) kregen we het fototoestel terug en konden we verder rijden. Dit was een niet zo goed voorbeeld voor Sebastiaan. Waarschijnlijk roept hij nu tegen de eerste de beste agent die we tegen komen in India (of in Nederland): 'you stole our photo camera!'

In Dardjeeling slapen we in het Elgin, een oud hotel uit de Engelse tijd. Morgenochtend gaat Marcel hier om 4 uur zijn bed uit om naar Tiger point te gaan waar je met zonsopgang de top van de Mount Everest zou moeten kunnen zien. De kans dat het gaat lukken is 1 op 100 vanwege het weer. Misschien tegen beter weten in gaat hij het er toch op gokken. We zullen zien of hij met mooie kiekjes terugkomt. Ik kan 'helaas' niet mee vanwege Julia en Sebastiaan. Om de kinderen om 4 uur op te laten staan om te gaan kijken naar, hoogstwaarschijnlijk, in dichte mist gehulde bergen leek ons niet zo'n goed idee. Wij mogen dus uitslapen morgen.

De familie Hassink in ..... Darjeeling

Morgen pakken wij onze koffers en vertrekken wij voor een week naar Noord India voor een welverdiende vakantie. Wij vliegen morgen eerst naar Calcutta. Daar slapen we en dan vliegen we donderdagochtend door naar Bardogra (waar dat ook moge liggen) en dan rijden we door naar Darjeeling. Daar heb je o.a. een mooi uitzicht op de Mount Everest. Behalve naar Darjeeling gaan we ook nog naar Gangtok en Kalimpong.

Volgende week donderdag zijn we weer terug!

En ik ben weer terug...

Een week in mei in Barcelona. Dat klinkt veelbelovend. Het was ook leuk alleen het weer werkte niet echt mee. Bij aankomst in Barcelona vorige week zaterdag was het noodweer. Nederland was tropisch warm. In Barcelona was het koud en regenachtig. De geel met groene Hema bikini die ik nog even snel in Nederland had gekocht, heb ik maar in de koffer laten zitten.

Gisteren ben ik weer teruggekomen. Om 10 uur s'ochtends het vliegtuig in en om even over half 11 plaatselijke tijd landde ik in Mumbai. De aankomst verliep soepel. We gingen zelfs meteen landen zonder het gebruikelijke, zeer irritante gecircel boven de stad omdat er minstens 30 vliegtuigen voor je zitten die ook allemaal willen landen.

Na de vlucht van gisteren heb ik mijzelf officieel benoemd tot super-reiziger. Zonder de hoeveelheid bagage te wegen, had ik op de gram af (!!!!) de maximale toegestane aantal kilo's meegenomen in mijn twee koffers. Dat voelt een beetje als een 'hole in 1' bij golf. De Hollandse kast kan nu dus weer gevuld worden met toastjes (twee verschillende varianten), marokaanse Pickwick thee, stroopwafels, teletubbie tandpasta, vleeswaren en uiteraard een nieuwe voorraad Senseo koffiepads.

Sebastiaan en Julia waren zeer verheugd mij weer te zien. Het gelukkige weerzien vond plaats om 6 uur s'ochtends Mumbai tijd. Dat is half 4 Nederlandse tijd. Ik was uiteraard ook 'erg blij'. Maar ja, voorzien van een hoge dosis schuldgevoel, opgebouwd tijdens een week Barcelona, kun je ze moeilijk meteen de slaapkamer uitzetten. Ik denk dat ik daar morgenochtend minder moeite mee zal hebben.

Gisterenavond heb ik trouwens nog een klein moment van glorie beleefd. Op de parkeerplaats bij het vliegtuig werd ik weer eens belaagd door mannetjes die willen helpen de koffers in de auto te zetten in ruil voor een paar Roepies. Normaal zeg ik altijd 'no' maar dat maakt weinig indruk. Nu zei ik echter 'nee' in Hindi (lijkt een beetje op het Nederlandse nee) en een van hen riep vol bewondering naar de anderen 'that is perfect Hindi!' en hij liep meteen weg. Ik glom van trots. Volgende week ga ik weer verder met mijn Hindi lessen en hopelijk kan ik dan straks meer zeggen dan alleen 'nee' in 'perfect Hindi'.