Aborteren van meisjes: een nationale schande

In India hebben vrouwen en meisjes het moeilijk. Veel meisjes worden voor de geboorte weggehaald omdat ze niet gewenst zijn door de ouders. Afgelopen maandag noemde de Indiaase president Singh dit een nationale schande. Zie ook het artikel in de Elsevier daarover. Er zijn verschillende redenen voor het aborteren. Zonen zorgen op latere leeftijd voor hun bejaarde ouders terwijl de meisjes na het huwlijk bij de schoonfamilie gaan wonen. Bovendien moeten de ouders voor dochters een bruidschat betalen aan de schoonfamilie. Bij rijke families moet je dan denken aan auto's, keukens en veel gouden sieraden.

Een echo doen om het geslacht van de foetus te kunnen bepalen is in India verboden. Het bord op de foto hangt in de wachtkamer van onze huisarts. Een Nederlandse vriendin van ons die hoogzwanger was en toch echt graag het geslacht van de baby wilde weten, kreeg nul op het rekest. Als je toch een prenatale screening doet om het geslacht te bepalen, moet je drie jaar het gevang in en 200 euro betalen.

Ondanks het verbod om prenatale screening, vindt het aborteren op zeer grote schaal plaats. Met name in de rijkere provincies komt het veel voor omdat de mensen daar een echo kunnen betalen. Volgens cijfers worden er iedere dag 7000 minder meisjes geboren dan verwacht en de percentages meisjes/jongens lopen steeds verder uit elkaar. Het probleem wordt dus groter in plaats van kleiner ondanks de economische ontwikkeling van India.

Volgens het Elsevier artikel zijn er dorpen in India met maar 300 meisjes op 1000 jongens. Dat is vragen om moeilijkheden vanwege het gebrek aan huwbare dames. In Bihar bijvoorbeeld zijn er 39,7 miljoen meisjes tegenover 43,2 miljoen mannen. De vrouwen hebben meer keus en worden daarom steeds veeleisender. Mannen zonder baan en opleiding kunnen daardoor vaak niet trouwen en worden diepongelukkig met alle problemen van dien.

Do not call

Ook in India wordt je belaagd door telefonische verkopers. Net kwam ik op het Internet een hele bruikbare lijst tegen met tips (in het Engels) om ze te woord te staan. Ik denk dat ik ze allemaal een keer ga uitproberen.

Dit is de link: http://www.zefrank.com/donotcall/

Koninginnendagfeest: 'the day after'

Nederlandse tulp met Indiaas volkslied

Ok. Ik moet toegeven, het was leuk. Ik heb mij de hele avond tegoed kunnen doen aan worst (Hema?), kroketten en friet met mayonaise. De obers liepen rond met oranje schorten. Tot mijn grote afschuw zag ik de niet-Nederlanders een frietje uit een traditionele witte friet-bak pakken in plaats van het hele bakje in de hand te nemen. Jakkie!

95% van de aanwezigen kende ik overigens niet. Er liep een grote groep studenten rond en er was een grote delegatie vastgoedmanagers. Zo krijg je de zaal wel vol. Blijkbaar wonen er maar 130 bij het consulaat geregistreerde Nederlanders in Mumbai. Veel daarvan wonen in het noorden en de meeste daarvan heb ik niet gezien. Om negen uur, de officiele eindtijd van het feest, behaagde het de koningin om de bar niet te sluiten. Uiteindelijk stond ik om half 12 buiten met een doos echte Hollandse stroopwafels.

Vanavond komt Marcel trouwens weer thuis na 10 dagen Nederland en Engeland. Morgen is het 1 mei en hebben 'we' weer een vrije dag! Jippie!

Koninginnendag: Mumbai gaat helemaal los

Vanavond is het grote koninginnendag-feest. De verwachtingen zijn niet hoog gespannen. In tegentelling tot in Jakarta lijkt het alsof het Nederlandse consulaat het zo bescheiden mogelijk wil vieren. Het 'feest' wordt gehouden in een restaurant van zeven tot negen. Na amper twee uurtjes sta je dus al weer buiten. Als het even tegenzit met het drukke avondspits-verkeer heb ik straks langer in de auto gezeten dan dat ik op het feest ben geweest. Hopelijk is er nog genoeg tijd om het volkslied te zingen. Morgen laat ik weten hoe het is geweest. En... lang leve de koningin natuurlijk. Ik zal mijn spulletjes voor de koninginnendag-verkoop thuis laten.

Een luie zondag

Marcel zit nog steeds in Nederland en Usha heeft een vrije dag. Ik ben dus de hele dag alleen met de kinderen thuis. Dat komt niet vaak voor. Vanochtend was ik uiteraard weer heel vroeg wakker, met dank aan de kinderen. Ik noem geen namen. Om half negen lagen we al in het zwembad van de club. Het is ERG warm deze periode dus ben ik om half twaalf weer naar huis gegaan om binnen verkoeling te zoeken bij de airco. Julia ligt nu in bed en Sebastiaan kijkt heel pedagogisch verantwoord naar een Australische kinder-dvd die hij denk ik al 20 keer gezien heeft. Telkens als ik een dvd wil opzetten, vraagt hij toch weer om die ene. Ik heb ooit gehoord dat herhaling voor een kind goed is dus ik vind het allemaal best. Vanmiddag rond vijf uur, als het buiten is afgekoeld, vertrekken we weer naar de club om nog een keer te zwemmen en om er te eten. Niet een hele spannende dag dus maar wel erg relaxed.