Valentijnsdag in Mumbai: liefde & oorlog

De kop vandaag op de Mumbai Mirror luidt: ‘city gets ready for love & war (stad bereid zich voor op liefde en oorlog). De verloven van alle agenten zijn ingetrokken en er is zelfs versterking van buiten de stad aangetrokken.

Mijn hemel! Wat is er aan de hand? Niet veel. Het is valentijnsdag vandaag. Je weet wel, de dag van de rode rozen en kaartjes met hartjes erop. Conservatieve hindoes van de Shiv Sena partij zijn bang dat stelletjes in het openbaar onbetamelijk niet-hindi gedrag gaan vertonen. Knokploegen van de partij lopen vandaag door de stad en dat leidt meestal tot relletjes. De Shiv Sena is een partij van onnozele zielen (de baas roept iets en de horde rent er achteraan) maar door hun tactiek van chantage en relletjes schoppen, krijgen ze toch veel gedaan.

De Shiv Sena partij is dezelfde partij die wil dat alle winkels naamborden in Marathi (de lokale taal van de provincie waar Mumbai deel van uitmaakt) op de gevel plaatsen. Vorige week waren ze bij de boekwinkel Crosswords binnengegaan om te eisen dat de winkel Marathi boeken gaat verkopen. Daar werkt Crosswords braaf aan mee want anders liggen daar volgende week de ramen in duigen en dat willen ze toch ook niet.

Wordt vervolgd...

Typisch India!!

Een kleine greep uit het nieuws van vandaag... 

Vandaag staat op de voorpagina van de Mumbai Mirror het verhaal over een senior manager bij de Indiase spoorwegen die van zijn medewerkers eist dat ze voor zijn 11 buffels zorgen. Hij wil ook dat ze ze iedere melken en de melk vervolgens voor hem op de markt verkopen. De medewerkers hebben er genoeg van en zijn een handtekeningenactie tegen hem begonnen. Ze willen dat de manager overgeplaatst wordt. De manager doet uiteraard of zijn neus bloed. Lees verder.

Een ander stukje gaat over een nieuw drankje dat een conversatieve Hindoe partij op de markt wil brengen. Het is een drankje gemaakt op basis van koeien-urine. Lees verder. Het nieuwe drankje heet 'gau jal' ofwel 'koeien-water'. 

Iets anders opmerkelijks wat ik vandaag hoorde, is dat ze in India twee schalen hebben om de groei van kinderen bij te houden. Een voor de 'affluent Indian children' (zeg maar de kinderen van de rijkere Indiers) en een voor de 'non affluent children'. Door met twee maten te meten, kun je als overheid altijd zeggen dat Indiase kinderen geen groeiproblemen hebben en allemaal netjes op de groeicurve zitten. Lange leve India. 

Zwemmen in Breach Candy

Het grote zwembad van de Breach Candy Club is voor onderhoudswerkzaamheden ruim een maand gesloten geweest. Het werk is nu klaar en we kunnen binnenkort weer zwemmen. Althans... Het zwembad is gevuld met water dat rechtstreeks uit de zee komt en daar kun je absoluut niet in zwemmen. Ze zijn nu druk bezig om het water schoon te krijgen. Dat is een hele klus. Degene die als eerste een duik durft te nemen, krijgt van mij een prijs voor getoonde moed.

Het mysterie van Kemps Corner

Al maandenlang zit er voor dit gebouw bij Kemps Corner een legertje aan Indiaase beveiligingsmannen. Meestal gaat het om 6 tot 10 man. Op de foto zijn er 4 te zien. Het is volstrekt onduidelijk waarom ze daar zitten. Er staat een rijtje met plastic stoeltjes en daar zitten ze op. De mannen zitten de hele dag een beetje met elkaar te kletsen. Het pand is volledig afgeschermd met golfplaten. Dat is eigelijk al afdoende om ongewilde bezoekers buiten te houden zou je denken. Elke keer als ik er langskom, vraag ik mij af waarom die mannen daar zitten. Waarschijnlijk weten ze het zelf ook niet.

Expat in India: welke crisis?

Op het vliegveld van Dubai laten expats dure auto’s achter en ontvluchten het land. Zo konden we deze week lezen op het internet. De expats in India staan er gelukkig beter voor dan hun Dubai collega’s. De gemiddelde expat rijdt hier dan ook rond in een eenvoudige Opel Innova in plaats van een BMW of een andere dure auto. Dat maakt al een hoop verschil.

Eigelijk merken we er hier niet zoveel van de crisis. Hier zie je op straat geen borden met 'huis te koop'. Als je de krant openslaat is het natuurlijk een ander verhaal. Van al het - internationale - crisisnieuws wordt je niet blij. Ook in India vallen ontslagen en is de beurs naar beneden gegaan maar in veel mindere mate dan in het westen. De Indiaase economie groeit nog gewoon en het lijkt erop dat het land redelijk ongeschonden uit de strijd gaat komen.

Een paar expatgezinnen zijn inmiddels vertrokken omdat het bedrijf het contract heeft beeindigd maar die zijn op een hand te tellen. Ik heb ook de indruk dat er minder nieuwe gezinnen bijkomen. Voor veel mensen is het onzeker wat de volgende stap zal zijn. De hoofdkantoren in de thuislanden hebben wel wat beters te doen dan carriereplanning voor de mensen die ver weg in het buitenland zitten. Dat geldt ook voor ons. We horen nu waarschijnlijk eind maart wat we hierna gaan doen. Althans, als we geluk hebben. Een van de opties is om nog een jaar langer in India te blijven. Dat is verreweg de meest comfortable optie omdat we niet weten wat ons te wachten staat buiten India. Het is echter maar de vraag of het ook de beste keuze is. Een nieuwe uitdaging is ook leuk.