De "Hollandse kast"

Elke keer in Nederland loop ik helemaal zenuwachtig door de Albert Heijn en probeer ik te bedenken hoe ik zoveel mogelijk "Hollands" eten mee kan nemen naar India. Al meerdere malen heb ik bij de incheck-bali van de KLM gestaan met meer dan het maximale gewicht aan bagage.
Het vreemde is dat, zodra ik hier in India ben, ik helemaal geen zin meer in heb in al dat eten. De meeste etenswaren belanden daarom al gauw in de "Hollandse kast". Hierin staan bijvoorbeeld vijf pakken havermout. Ook tref je er een hele voorraad Sultana koeken aan. Niemand die het eet. Een paar weken geleden heb ik een paar pakken met kaasfondue weg moeten gooien omdat ze bedorven waren.

Dekbedovertrek

Het leuke van in het buitenland wonen is dat je te maken krijgt met allerlei culturen. Niet alleen de Indiase. Vanavond was ik met een Koreaanse mee naar de Breach Candy club om haar officieel te introduceren zodat zij lid kan worden. De club is van oorsprong voor Europeanen. Tot de dag van vandaag mogen alleen Europeanen nieuwe leden introduceren. Hoe bedoel je discriminatie?
Tijdens zo'n nieuwe ledenavond is het altijd wel gezellig dus ik vind het helemaal geen straf om er heen te moeten. De Koreaanse hield al de hele tijd een tas vast. Na afloop bleek daar een cadeautje in te zitten voor mij als bedankje voor de moeite. Wij Europeanen zouden een fles wijn geven of een doos met chocolaatjes. De Koreanen doen het anders, die geven een dekbedovertrek inclusief kussenslopen. Wat zal ik lekker slapen vanavond.

Ganesh te water gelaten

De stad staat vandaag op haar kop vanwege Ganesh. De afgelopen tien dagen werd het Ganesh Chaturthi festival gevierd om hem te eren. Vandaag is het Ananta Chaturdashie, en dat is de laatste dag. Dan worden de Ganesh beelden in Bombay naar de zee gedragen. Het gaat er natuurlijk om wie de mooiste en grootste Ganesh heeft en welke groep het meeste lawaai kan maken. We zijn immers in India. Ik ben er vanmiddag geweest toen het nog relatief rustig was. Deze foto's heb ik daar gemaakt. Helaas niet met een mooie Canon camera..

Meer foto's staan op Picassa. Klik daarvoor op onderstaande foto:

Indiaaaaaaaaaaa!!!

Vroeger reed ik wel eens op de fiets door Amsterdam tijdens een voetbalfinale. Dan hoorde je opeens overal gejuich en gegil. Gejuich en gegil hoor ik nu ook op straat maar dan vanwege de cricketfinale India tegen Pakistan. Net gilde de benedenbuurman keihard Indiaaaaaaaaa!!! Ik probeer op het internet op te zoeken wat de stand is op het moment. Dat valt niet mee want ik snap nog altijd niets van de spelregels.

Ok, ik heb nu iets gevonden. Blijkbaar heeft India gewonnen. Dat verklaart de vreugdekreet van de buurman. Kijk zelf maar of je iets begrijpt van de uitslag. Volgens mij was het een spannende wedstrijd:
JOHANNESBURG : India won the inaugural World Twenty20 championship on Monday after beating their arch rivals Pakistan by five runs in the final at the Wanderers in Johannesburg.
Brief scores:
India 157 for five in 20 overs, Pakistan 152 all out in 19.3 overs.

Morgen zal ik Sebastiaan zijn India cricket shirt weer aandoen. Dat doet het altijd goed hier.

Peuters van drie op interviewtraining. Help!

Het is echt waar. In India worden kleine peuters van drie jaar door ouders naar interviewtraining gestuurd (zie artikel). Er zijn lange wachtlijsten voor de betere lagere scholen en onderdeel van het selectieproces is een interview met ouders en kind. Kun je je voorstellen, de openbare lagere school in bijvoorbeeld Soest, die alleen de beste peuters van drie aanneemt. In Nederland doen ze al moeilijk over de Citotoets op je 12e.
Sebastiaan en Julia laten we lekker aanrommelen. De Indiaase juf doet soms een poging om huiswerk mee te geven (tekeningen maken) maar daar doe ik lekker puh niet aan mee. Wel is Sebastiaan afgelopen zaterdag begonnen met taekwando. Maar dat kan ook wel. Hij is immers al bijna vier!