Indiaas deeg voor Franse quiche
Toen we ruim 2,5 jaar geleden in Mumbai kwamen wonen, moest je echt je best doen om westerse spullen te kunnen kopen. Dat is nu heel snel aan het veranderen. In september 2006 had het winkelcentrum in Lower Parel, Phoenix Mills, een paar winkels die de moeite waard waren. Als ik er nu kom val ik achterover van verbazing door het grote aanbod aan winkels en ze zijn nog steeds aan het uitbreiden. Ook in het zuiden van de stad openen nu steeds meer kleine koffiebarretjes.
Vorige week was ik helemaal blij toen ik van iemand het telefoonnummer kreeg van een groothandel in vleeswaren, kaas, vis, etc. Ze importeren alles uit Europa. Van de bestellijst werd ik erg hebberig waardoor we nu een mega salamiworst van drie kilo in de koelkast hebben liggen. Zonder snijmachine is dat niet echt praktisch kan ik je vertellen. Behalve de salami heb ik een hele brie besteld, mozarellakaas en een grote gouda kaas.
Deze week heb ik voor het eerst, op aanraden van een paar Fransen, deeg voor een quiche ehaald bij de beroemde City Bakery in Worli. Van de eigenaar mocht ik even de bakkerij in om te kijken hoe de bakkers het deeg ter plekke voor mij maakten. Toen ik het zag had ik mijn bedenkingen omdat het er allemaal niet heel fris uitzag. Eergisteren heb ik de eerste taart gebakken en mijn wantrouwen bleek totaal niet terecht. Ik heb nog nooit zulk goed deeg gehad. Erg makkelijk om uit te rollen en lekker!
Vanavond ga ik proberen om met al mijn nieuwe aankopen iets lekkers te maken. Waarschijnlijk wordt het een gerecht met een hele grote plak salami met daarop een heleboel mozarella in een pakketje van deeg.
