donderdag, september 17, 2009

Calcutta man


Nu ik weet dat we weggaan, word ik opeens heel koopzuchtig en hebberig. Een beetje vreemd is het wel, want eigenlijk zie ik mezelf niet als een koopzuchtig monster die alleen maar aan winkelen denkt. Deze periode ben ik dat dus wel.

Vanochtend ben ik mij te buiten gegaan aan de dekbedhoezen en tafelkleden van de Calcutta linnenman. Ieder jaar, na monsoen, komt hij vanuit Calcutta naar Mumbai. Zodra hij weer in de stad is, gaan de smsjes en emailtjes de ronde: "de linnenman is morgenochtend bij mij, kom je ook?"

De linnenman uit Calcutta heeft mooie spullen. Hij gebruikt katoen (en geen linnen) van zeer goede kwaliteit waar ze van alles op borduren. 'Ze' zijn in dit geval zijn familieleden. Het is een familiebedrijf en zijn tantes, dochters, nichtjes, etc. zitten dag in, dag uit te borduren ergens in een huisje in Calcutta. Zo stel ik mij dat in ieder geval voor.

Drie jaar geleden heb ik voor de kinderen dekbedhoezen gekocht die zeer regelmatig de was ingaan. Ze zien er nog steeds als nieuw uit. Je kunt er ook je eigen ontwerp voor maken. Voor Julia heb ik vanochtend een nieuwe hoes gekocht met Emma Ballerina erop. Sebastiaan krijgt er een met dinosaurussen. Op de foto zie je het borduursel van een meisje op de dekbedhoes van Julia.

Wat ik verder heb gekocht laat ik even in het midden. Laat ik zeggen dat de mooie knalgroene en rode dekbedhoezen van Ikea 'plotseling' gaan verdwijnen tijdens de verhuizing. Oeps, waar zijn ze nou???

dinsdag, september 15, 2009

Algemeen beschaafd Nederlands

Vorige week ben ik een weekje weggeweest. De gevolgen zijn duidelijk. Mijn kinderen slaan langzaam aan door naar het Engels. Ik hou stug vol in het Nederlands. Ik heb ooit ergens een artikel gelezen over tweetaligheid bij kinderen. Daarin stond dat als je kinderen doorkrijgen dat ze ook in de tweede taal, in ons geval Engels, tegen je kunnen praten, dat dan het hek van de dam is.

De gesprekken gaan nu als volgt:

Sebastiaan: "mama, ik ga even wat water fetchen". Ik: "oh, je gaat even wat water pakken".

Julia: "kun je mijn stoel even pushen" Ik: "Ja hoor, natuurlijk hoor, ik duw je stoel wel even".

Sebastiaan: "Ik promis je dat we popcorn gaan eten op school". Ik: "dat weet je dus zeker".

Sebastiaan: "En iedereen else vindt het een goed idee". Ik (zuchtend): "dat vindt iedereen dus een goed idee"

Let wel, deze uitspraken vlogen in een tijdsbestek van vijf minuten over tafel. Het gaat de hele dag zo door. Ik weet zeker dat ze over een tijdje gaan zeggen: "mama, doe toch niet zo stupid". En dan zeg ik erachter aan "nee, mama doet niet STOM! Mama probeert jullie wat algemeen beschaafd Nederlands bij te brengen!"

maandag, september 14, 2009

Komen en gaan

Na drie jaar India gaan we ons boeltje pakken. Spannend! We weten inmiddels ook waar we heen gaan. Ons volgende ‘thuisland’ wordt Australie.

Eind oktober is het al zo ver. Dan zijn al onze spullen ingepakt en gaan ze de container in. Wanneer ik mijn spulletjes terug zie weet ik niet. We moeten eerst een huis zien te vinden.

Ik moet nu snel mijn lijstje af gaan werken met 'dingen-die-ik-nog-moet-doen-voor-ik-India-verlaat'.

De activiteiten staan hieronder met ernaast de kans (in %) dat ik het ook daadwerkelijk ga doen:

- Optreden in Bollywood film (40%)
- Naar yoga les (90%)
- In Goa aan het strand liggen (100%)
- Sari kopen (50%)
- Sari in het openbaar dragen (5%)
- Een Bollywood dans leren (80%)
- Project voor de bank afmaken (100%)
- Afscheidsfeestje organiseren (100%)
- Lekker Indiaas eten (100%)
- Een gesprek in Hindi voeren (0%) (helaas)
- Tennissen op de club (100%)
- Varanassi bezoeken (100%)
- Zwemmen op de club (100%)
- Vaststaan in verkeer (100%)

Kortom, ik ben nog druk. Ik heb eigelijk helemaal geen tijd om hier weg te gaan.