Mama, het regent!

Vanochtend heerste hier in huis dezelfde opgewonden stemming als in Nederland als je wakker wordt en het s'nachts heeft gesneeuwd. Alleen had het nu niet gesneeuwd maar viel er een redelijke forse regenbui. Verder was alles hetzelfde met het enige verschil dat we in plaats van met de slee met regenjas en laarzen naar buiten wilden rennen.

Het is helaas bij die ene ochtendbui gebleven. De rest van de dag was het weer snikheet en droog. De weerexperts in Mumbai verwachten dat de monsoen maandag echt gaat beginnen, veel later dan normaal. Wij wachten -nog steeds- af.

Zie over de monsoen ook:
Voorbereidingen monsoen
De regenlaarzen kunnen bijna weer aan.
Het regent!

Afscheid nemen

De relatie met andere expats in Mumbai is nogal intens. Je hoeft hier maar een paar weken te wonen en je hebt al een heleboel 'vrienden'. Dit is anders dan in Nederland. In Nederland sluit je over het algemeen alleen vriendschap met mensen met wie je veel gemeen hebt. Zo kieskeurig kun je hier niet zijn. Als expat in een stad als Mumbai ben je erg op elkaar aangewezen. Je hebt hier geen sociaal vangnet zoals in Nederland. Daarom sta je automatisch veel meer open voor nieuwe vriendschappen. De mensen met wie je omgaat, zie je bijna dagelijks en je doet veel dingen samen. Je gaat samen op vakantie, veel uit eten, je sport samen, je past op elkaars kinderen, helpt bij problemen, etc.

Aan zo'n intensieve vriendschap komt echter ook weer snel een eind. Expats in Mumbai wonen hier allemaal maar tijdelijk. Na hooguit drie jaar of zelfs korter moet je al weer afscheid van elkaar nemen. De kans dat je elkaar daarna nog een keer ziet, is niet al te groot.

Vandaag had Julia haar laatste dag op de Franse school. In augustus begint ze op de DSB. Haar vriendinnetje Minti zag ze vanmiddag voor het laatst. Julia is nog erg klein en had niets in de gaten. In plaats van Julia, stond ik te snikken omdat ze afscheid van elkaar moesten nemen en elkaar waarschijnlijk nooit meer zien. Bij het afscheid nemen van de andere ouders kon ik het ook niet drooghouden. Mijn advies: als je niet tegen afscheid nemen kunt, moet je niet voor dit leventje kiezen!

Moderne slaven

Vandaag staat er een artikel in de Mumbai Mirror over Indiaas huispersoneel. Een nogal confronterend stuk. Met name omdat veel dingen in het artikel erg herkenbaar zijn. Toen ik het las dacht ik even: Help! Ik ben ook een slavendrijver!

Een van de positieve kanten van ons leventje hier is dat je veel hulp hebt waardoor jezelf weinig tot niets hoeft te doen. Dat zijn wij in Nederland helemaal niet meer gewend. Daar ben je al dolblij als je een hulp kunt vinden voor een paar uur in de week die de vloeren schrobt en de wc schoonmaakt. Arbeid in India is goedkoop en daar profiteren wij ook van door veel personeel in te huren. Huispersoneel valt onder de ongeorganiseerde arbeidssector waardoor je je niet druk hoeft te maken over allerlei regelgeving.

De schrijver van het stuk in de Mumbai Mirror heeft het over moderne slaven. Zo worden ze ook vaak behandeld. Het is schrijnend om te zien hoe weinig respectvol mensen in India met elkaar omgaan. Personeel dat voor expats werkt is over het algemeen een stuk beter af. Ze krijgen meer betaald en hun leefomstandigheden zijn ook beter. Het is wel zo dat onze inwonende hulp Usha s'avonds op haar eigen kamer blijft. Ook eet ze niet met ons mee. Dat is voor een deel ook haar eigen keuze. Ze zou zich diep ongelukkig voelen als ze samen met ons aan tafel 'hollandse pot' zou moeten eten.

Het zal wel een tijd duren voordat de relatie tussen het huispersoneel en de werkgever veranderd. Toen ik vanavond gedag zei tegen chauffeur Abdul kroop hij zowat in elkaar en zei "thank you Madam!, goodnight Madam!, goodevening Madam!". Als hij je op zo'n onderdanige manier aanspreekt, voel je je toch even de slavendrijver uit het artikel. Ik zou het graag anders zien maar het is moeilijk om mensen als Abdul te veranderen. Dat zal nog minstens een generatie duren.

Operatie stofwolk van start

Afgelopen vrijdag begon de zomervakantie op de DSB, de school van Sebastiaan. Dan probeert iedereen zo snel mogelijk het land uit te komen. Afgelopen week waren al een paar families vertrokken en dit weekend was het helemaal topdrukte op het vliegveld.

Deze week is het rustig in de stad met een paar gezinnen die het vertrek nog even uitstellen. Wij horen ook tot die laatste groep want we gaan pas eind juni weg. Julia gaat deze week nog tot en met donderdag naar de Franse school. Midden augustus, als de school weer begint, is er weer een operatie stofwolk maar dan in omgekeerde richting.

Een van de redenen om Mumbai te verlaten is de monsoen. Alleen regent het nu nog steeds niet. De monsoen is erg laat dit jaar. Op de club is het s'avonds zalig weer. Van een vriendin uit Stockholm kreeg ik een sms dat het daar continu regent. Laat mij nog maar even lekker in Mumbai zitten. Hier is het tenminste droog.