Mijn droom is om ooit nog een keer Wimbeldon te winnen. Daarom ben ik weer fanatiek begonnen met tennislessen. Na mijn sportieve avonturen in Jakarta met een Indonesische tennisleraar die bijna geen Engels sprak (follow through, follow through!), sta ik ditmaal op de baan met een Indiaase tennisleraar. Hij spreekt gelukkig beter Engels dan mijn Indonesische vriend. Tennis-technisch komt hij echter niet verder dan: 'hit the bal!'. Hij is een aanhanger van het Indiaase onderwijssysteem. Dit betekent dat hij vooral de dingen benadrukt die niet goed gaan: 'you hit the bal wrong.. again' en 'why don't you hit the ball right?'. Kortom, erg motiverend.
Ik ga graag de uitdaging aan om straks in Nederland met goeie tennissers te spelen. Ik weet ook dat ik dan ga winnen. Er is 1 voorwaarde aan verbonden. Het kwik moet tot ver boven de 30 graden stijgen. Het stil leggen van de Marathon van Rotterdam was wederom een bevestiging dat Nederlanders watjes zijn die niet tegen de hitte kunnen. Ik ben niet anders gewend dan met 35 graden als een gek over de baan te rennen. De hitte zal dus zeker in mijn voordeel werken!