vrijdag, februari 06, 2009

Hoezo druk?

Het leven hier is zo slecht nog niet. Je kunt in Mumbai allemaal dingen doen die je altijd al had willen doen maar waar je in Nederland nooit tijd voor gehad zou hebben. Deze week heb ik vier keer tennis gespeeld, op maandag, woensdag, donderdag en vandaag. Op dinsdag ben ik naar kickboxen geweest. Op woensdag had ik Italiaanse conversatieles en vandaag had ik mijn eerst les webdesign. Dat ga ik nu de komende drie maanden drie keer in de week doen, op maandag, woensdag en vrijdag. Dus ook in Mumbai kun je druk zijn!

Nu heb ik natuurlijk het voordeel dat ik met een heleboel andere dingen niet druk ben. Ik zal daar niet al te veel over uitwijden want dan ga ik allemaal boze mailtjes krijgen. Nu is het weekend en kan ik gelukkig een beetje uitrusten.

woensdag, februari 04, 2009

Een hondenbestaan in Mumbai


Straathonden horen bij Mumbai. Volgens schattingen zijn er ongeveer 70.000 straathonden in de stad. Overal kom je ze tegen: op straat en in parken maar bijvoorbeeld ook op het terrein van de paarden-racecourse. Behalve de hondenpoep veroorzaken ze niet al te veel overlast want ze doen geen vlieg kwaad. Zo nu en dan zie je weer berichten in de krant over acties van de gemeente om de honden van de straat te krijgen. Dit gaat niet altijd op subtiele wijze. De gemeente krijgt dan weer allemaal boze hondenliefhebbers over zich heen. Er is ook een legertje aan organisaties die zich inzetten voor de straathonden. Zoals de Welfare of Straydogs. Ik heb daar altijd een beetje moeite mee in een land als India waar nog zoveel kinderen ondervoed zijn. Lees meer hierover in dit artikel.

Leuk om te lezen zijn de stukjes in de krant en op het internet over bijzondere honden, zoals over de hond die gewond was geraakt tijdens de terroristische aanslagen. Een doodgewone hond krijgt dan even zijn 'minutes of fame'.

zondag, februari 01, 2009

Een zondag in Mumbai

Na -tig zondagen in Mumbai doorgebracht te hebben, is het niet gemakkelijk om een origineel uitje te bedenken. Ons gebruikelijke programma voor de zondag is als volgt: wakker worden, naar de club, terug van club, Julia slapen, weer terug naar club, daar eten, naar huis, slapen. Sebastiaan roept regelmatig uit: 'niet weer naar de club!'. Hij zegt het en ik denk ik. De club is niet de ergste plek om de tijd door te brengen maar eentonig is het wel. In het begin probeerden we vaker om iets te ondernemen maar nu weten we beter. In Mumbai is gewoon niet veel te doen met kinderen.

Vandaag hadden we weer eens de moed verzameld om het anders te doen. Om half acht gingen we al op stap met de taxi (kinderen blij!) om bij de Terri Fox run te gaan kijken op Marine Drive. Dat is een jaarlijkse loop voor het goede doel. Op Marine drive kwamen we al snel terecht in een verkeersopstopping (let wel, het was zondagochtend kwart voor acht!).


Een groep Jain gelovigen was op het doldrieste idee gekomen om een optocht te houden om het tweehonderdjarige bestaan van een tempel te vieren.




Onze vrome Jain liepen niet gewoon. Nee, ze reden allemaal op brommers. Vooraan de optocht werden vier stokoude jain priesters in rolstoelen voorgeduwd. Helemaal vooraan reedt een grote truck met een mega-muziekinstallatie. Je begrijpt, erg hard ging het allemaal niet. Uiteindelijk zijn we maar uit de taxi gestapt en zijn we gaan lopen. Toen we vlak bij de plek van de Terri Fox run kwamen, was die uiteraard allang afgelopen.

We lieten ons niet uit het veld slaan en we bedachten iets nieuws voor de middag: een bezoek aan de eerste paardenraces van het seizoen. De paardenraces worden gehouden op een gigantisch groot terrein midden in de stad. Het is een van de weinige plekken met een wijds uitzicht en met het 'koele' weer (rond de 32 graden) van het moment is het er erg aangenaam.


De kinderen vinden het ook leuk omdat ze er lekker kunnen rondrennen. We hebben nog wat gegokt maar helaas liepen 'onze' paarden niet zo hard.