vrijdag, april 27, 2007

DE MEGA-IRRITATIE TOP 5

Ik ga bijna naar Nederland en dan hoeft er bij mij niet veel te gebeuren om een irritatiegevoel op te wekken. Daarom is dit een goed moment om de Mumbai IRRITATIE TOP 5 samen te stellen:

1. Voordringen. Echt! Als je in de rij staat en je bent aan de beurt komt een Indier gewoon vlak voor je neus staan!
2. Auto's. Auto's zijn hier heilig. Ze rijden je zonder pardon omver.
3. Winkelpersoneel. Zodra je een winkel binnenkomt krijg je een bodyguard toegewezen die je geen seconde meer alleen laat. Als je vervolgens iets aan ze vraagt, weten ze 9 van de 10 keer geen antwoord te geven. Ik probeer ze vaak van mij af te schudden door hard rondjes om de schappen te gaan lopen..
4. Winkelen. Ze geloven hier dat iedereen een potentiele dief is en daarom moet je telkens je tassen inleveren als je een winkel binnenkomt of wordt er in je tassen gekeken. Wat ik dus weiger!
5. Botheid. De beleefdheidsvormen die wij kennen in Nederland zijn de mensen hier vreemd. Als je afgerekend hebt, vinden wij het normaal om gedag en dank u wel te zeggen. Nou, hier gebeurd dat niet.

Als ik naar deze lijst kijk zie ik dat mijn irritatie top 5 met name het winkelen betreft. Verklaart dat waarom ik altijd extreem kriegelig thuiskom van het shoppen?

NEDERLAND, HERE I COME!

Uw keukenvloer is een paleis

Als Nederlander zijn wij een extreem aanhanger van egalisme. Iedereen en alles moet aan elkaar gelijk zijn. Oh wee als je in Nederland de huisschilder geen kopje koffie aanbiedt met koekje. Dan heb je toch echt geen manieren.
Indiers hebben daar een broertje dood aan. Zij vinden het verschil tussen arm en rijk de normaalste zaak van de wereld. Daardoor is het leven hier voor hen een stuk gemakkelijker. Ik wring mij als typische Nederlandse nog altijd in allerlei bochten om maar te laten zien dat ik net zo gewoon ben als ieder ander hier. Na het winkelen probeer ik bijvoorbeeld altijd zo snel mogelijk de prijskaartjes van de kleding af te halen. S'ochtens als ik wegga zeg ik heel overdreven 'goodmorning' tegen de bewaking beneden. Heel vermoeiend en onzinnig!
Gisteren heb ik nieuwe koffers gekocht. Op de koffers zat een sticker met de prijs die gelijk is aan een maandsalaris. Benny en Elsie sloegen bijna achterover toen ze de prijssticker zagen. Ik ging natuurlijk gelijk in de verdediging en probeerde uit te leggen waarom de koffer zo duur was. Onzin natuurlijk. Zij vinden het de normaalste zaak van de wereld dat wij peperdure spullen kopen en ze keken heel wazig toen ik vertelde dat de koffers van een speciaal soort lichtgewicht aluminium waren gemaakt.
Vandaag hoorde ik het verhaal van Nederlanders die geen kamertje met bed had Voor de hulp. Soms bleef de hulp slapen omdat ze s'avonds op de kinderen paste. Dan sliep ze op de keukenvloer. De Nederlandse vrouw vond dit een hele vervelende situatie en ze verontschuldigde zicn ervoor. De hulp antwoorde: "Madame, for us your kitchen floor is a palace". De moraal van dit verhaal: waar maken we ons druk om..

woensdag, april 25, 2007

maandag, april 23, 2007

De kogel is door de kerk

Het lijkt erop dat Barclays de nieuwe eigenaar wordt van de bank. Mocht Marcel het overnamegeweld en alle veranderingen overleven dan kan het voor hem goed uitpakken. Onderdeel van de overname is het offshoren van meer werkplekken naar het buitenland. Dus ook naar India. Vooralsnog zitten we hier dus nog wel even.

PS: De illustratie komt van de NRC website en is van Metin Seven.

zondag, april 22, 2007

Zomercollectie

Ik snap nu waarom ze het hier hebben over een winter- en zomercollectie. Daar moest ik een paar maanden geleden nog om lachen. Maar nu blijkt dat de kleren die je hier in de 'winter' koopt (december-januari) nu echt te warm zijn. De spijkerbroeken blijven nog even in de kast hangen tot het weer afgekoeld is. Of in ieder geval tot volgende week want dan ga ik naar Nederland!

Hij is nog maar DRIE

Sebastiaan brabbelt er vrolijk op los in het Engels. Hij gebruikt nu Engelse woorden met Nederlandse grammatica. In plaats van een zwarte pen zegt hij bijvoorbeeld a 'blacke' pen. Wat ik knap vind is dat hij al heel goed het onderscheid weet te maken tussen mensen die Engels en Nederlands spreken. Tegen ons spreekt hij altijd Nederlands maar hij gaat zonder moeite door in het Engels als bijvoorbeeld nanny Benney erbij komt. Tellen doet hij in het Engels omdat hij dat natuurlijk op school leert. Let wel, hij is nog maar DRIE (!). Deze driejarige weet trouwens ook al heel goed wie hier wat doet. Vanavond in het restaurant van de club ging hij eigenhandig een van de obers van het restaurant aan het handje erbij halen omdat er eten op de grond lag. Sebastiaan vond dat dat opgeruimd moest worden. Let wel, hij is nog maar DRIE (!).