Uw keukenvloer is een paleis

Als Nederlander zijn wij een extreem aanhanger van egalisme. Iedereen en alles moet aan elkaar gelijk zijn. Oh wee als je in Nederland de huisschilder geen kopje koffie aanbiedt met koekje. Dan heb je toch echt geen manieren.
Indiers hebben daar een broertje dood aan. Zij vinden het verschil tussen arm en rijk de normaalste zaak van de wereld. Daardoor is het leven hier voor hen een stuk gemakkelijker. Ik wring mij als typische Nederlandse nog altijd in allerlei bochten om maar te laten zien dat ik net zo gewoon ben als ieder ander hier. Na het winkelen probeer ik bijvoorbeeld altijd zo snel mogelijk de prijskaartjes van de kleding af te halen. S'ochtens als ik wegga zeg ik heel overdreven 'goodmorning' tegen de bewaking beneden. Heel vermoeiend en onzinnig!
Gisteren heb ik nieuwe koffers gekocht. Op de koffers zat een sticker met de prijs die gelijk is aan een maandsalaris. Benny en Elsie sloegen bijna achterover toen ze de prijssticker zagen. Ik ging natuurlijk gelijk in de verdediging en probeerde uit te leggen waarom de koffer zo duur was. Onzin natuurlijk. Zij vinden het de normaalste zaak van de wereld dat wij peperdure spullen kopen en ze keken heel wazig toen ik vertelde dat de koffers van een speciaal soort lichtgewicht aluminium waren gemaakt.
Vandaag hoorde ik het verhaal van Nederlanders die geen kamertje met bed had Voor de hulp. Soms bleef de hulp slapen omdat ze s'avonds op de kinderen paste. Dan sliep ze op de keukenvloer. De Nederlandse vrouw vond dit een hele vervelende situatie en ze verontschuldigde zicn ervoor. De hulp antwoorde: "Madame, for us your kitchen floor is a palace". De moraal van dit verhaal: waar maken we ons druk om..