vrijdag, mei 23, 2008

Groetjes uit Dardjeeling


Rondscheuren met de jeeps


Theeplantages bij Mirik, 35 km van Dardjeeling


Na de hitte van Mumbai en Calcutta is het best uit te houden in Dardjeeling. Het is hier zalig weer met een temperatuur van ongeveer 20 graden. Het regent en het is mistig maar dat maakt ons niets uit! Dardjeeling is heel apart. Iedereen rijdt hier rond in grote jeeps en wij dus ook. Gewone prive-auto's zie je hier bijna niet. Vanaf Bagdogra waar we vanuit Kalkuta heen gevlogen waren, reden we drie uur lang omhoog langs een nogal bochtige weg. Van ons vieren werd alleen Julia ziek. Gelukkig kan zij nu zeer gecontroleerd overgeven en belandde het braakje telkens keurig in het zakje. Van de hoogte hebben we gelukkig geen van allen last.

Calcutta was een verhaal op zich. Daar sliepen we in het Fairlawn hotel waar een oude dame van 86 nog altijd de scepter zwaait. Het hele hotel staat vol met oude spullen. De dame van 86 heeft haar hele familie in Engeland wonen. Wij spraken haar in de ochtend en ze vertelde dat ze veel liever in Calcutta woont. En ze heeft groot gelijk. In Engeland zou ze waarschijnlijk in een bejaardetehuis wonen. In Calcutta leeft ze als een koningin in haar eigen hotel.

In Calcutta werden we ook nog even geconfronteerd met het fenomeen 'corrupte politie-agenten'. Toen we met de taxi over de net nieuw gebouwde brug reden, werden we staande gehouden door een agent. Hij stond druk te gebaren en riep dat het verboden was om daar foto's te maken. Met behulp van zijn even corrupte collga wist hij Marcel het fototoestel afhandig te maken. Na betaling van 350 roeps (7 euro) kregen we het fototoestel terug en konden we verder rijden. Dit was een niet zo goed voorbeeld voor Sebastiaan. Waarschijnlijk roept hij nu tegen de eerste de beste agent die we tegen komen in India (of in Nederland): 'you stole our photo camera!'

In Dardjeeling slapen we in het Elgin, een oud hotel uit de Engelse tijd. Morgenochtend gaat Marcel hier om 4 uur zijn bed uit om naar Tiger point te gaan waar je met zonsopgang de top van de Mount Everest zou moeten kunnen zien. De kans dat het gaat lukken is 1 op 100 vanwege het weer. Misschien tegen beter weten in gaat hij het er toch op gokken. We zullen zien of hij met mooie kiekjes terugkomt. Ik kan 'helaas' niet mee vanwege Julia en Sebastiaan. Om de kinderen om 4 uur op te laten staan om te gaan kijken naar, hoogstwaarschijnlijk, in dichte mist gehulde bergen leek ons niet zo'n goed idee. Wij mogen dus uitslapen morgen.

Geen opmerkingen: