vrijdag, augustus 22, 2008

Het 'zware' leven van een chauffeur

Terug in Mumbai heb ik weer de beschikking over een full time chauffeur. Dat klinkt spannender dan het in werkelijkheid is. Onze chauffeur heet Raju en hij werkt nu al weer bijna twee jaar voor ons. Het is een typische Mumbai chauffeur met bijbehorende rijstijl. Hij lapt namelijk zonder aarzelen alle verkeersregels aan zijn laars. Als hij in Nederland had gewoond, had hij waarschijnlijk in iedere aflevering van Blik op de Weg gezeten. Bij stoplichten staat hij gewoonlijk vooraan. Hij krijgt dit voor elkaar door links- of rechtsom de rij met auto's te passeren die netjes voor het stoplicht staan. Of hij gaat doodleuk op de baan voor linksafslaand verkeer staan terwijl we naar rechts moeten. Verder is hij een kei in het afsnijden van andere auto's. Wonder boven wonder komt hij hier - bijna - altijd mee weg en is het geen brokkenpiloot.

De mooiste stunt van Raju was toen hij door een politie-agent werd aangehouden omdat hij een overtreding had begaan. In plaats van uit de auto te stappen trapte hij op het gaspedaal en ging hij er vandoor. Ik zat achterin de auto met Sebastiaan en zag het tafereel met grote verbazing aan. Na een korte achtervolging door de agent die achterop een motorfiets was gesprongen, is Raju alsnog gestopt. Hij kon toen zijn rijbewijs inleveren. Later kreeg hij deze tegen betaling van Rs200 (4 euro) weer terug.

Maak je vooral geen zorgen over de veiligheid! De realiteit in Mumbai is dat je hier nooit harder kunt rijden dan 30 kilometer per uur. Daarom loop je alleen het risico van blikschade.

Hoe ziet zo'n dag van Raju eruit? Marcel is er vandaag niet dus hij reed alleen voor mij. Vanochtend om half 9 bracht hij Sebastiaan naar school, een afstand van ongeveer 400 meter van ons huis. Vervolgens bracht hij mij naar de Breach Candy Club (afstand 200 meter). Daarna ging ik weer naar huis met de auto (500 meter). Toen ging ik Julia naar een vriendinnetje brengen (500 meter). Daarna weer naar Breach Candy Club (100 meter). Terug om Julia op te halen bij vriendinnetje (afstand 100 meter, ik liep, Raju kwam er met de auto achter aan), naar huis (400 meter), Sebastiaan halen om 2 uur (400 meter) en weer terug naar huis (400 meter). In Nederland hadden we dit uiteraard allemaal gewoon gelopen.

Geen opmerkingen: