Klepje open, klepje dicht

Als onderdeel van het grote Sandra renovatieplan (zie ook blog over beugel, 9 augustus 'midlife crisis in Bombay, ik ga aan de beugel) heb ik afgelopen donderdag mijn ogen laten laseren. Van -3,75 en -4,25 naar... scherp! Ik heb bijna 20 jaar met brillen en lenzen lopen aanmodderen. En na een ingreep van slechts twee keer 1 minuut kan ik zowel mijn bril als lenzen vaarwel zeggen.
Het laseren van je ogen is geen operatie. Ik vergelijk het meer met een intergalactische ervaring. Eerst moet je in een groen licht kijken. Dan wordt het opeens zwart voor je ogen en zie je allemaal sterretjes. Ik had het gevoel alsof ik ergens op een veld s'nachts naar de sterrenhemel lag te kijken. Vervolgens wordt het wit en zie je een groter rood licht. Vervolgens hoor je het geluid van de laser en ruik je een brandlucht. Mmmmmm. Dat duurt hooguit vijf seconden. Vervolgens wordt er weer iets over je oog wordt geschoven en zie je het groene licht weer. Klaar! Als je je ogen open doet zie je een beetje wazig (net alsof je ogen beslagen zijn) maar je ziet ook al wel het verschil. De ochtend erna was dat wazige weg en had ik al helder beeld.
Dit type ingreep is redelijk eenvoudig. Er hoeft niet heel veel te gebeuren omdat mij hoornvlies dik genoeg is. Het is gewoon een kwestie van klepje open, klepje dicht.