Grote smurf met wol op de kin

Nu we in Nederland zijn, valt pas echt op dat Sebastiaan zichzelf een verengelste versie van het Nederlands eigen heeft gemaakt. Vooral met de werkwoorden en de vervoegingen daarvan heeft hij moeite. Het lijkt alsof hij woorden en vervoegingen vanuit het Engels naar het Nederlands vertaald. Zo krijg je bijvoorbeeld 'ik ben honger' (I am hungry). Als hij een Nederlands woord niet kent, maakt hij er iets moois van. Zo noemt hij de grote smurf bijvoorbeeld 'een mannetje met wol onder zijn kin'. Verder blijft hij bepaalde woorden stug in het Engels zeggen. Zoals bijvoorbeeld 'sticken' in plaats van 'plakken'. Hij maakt er gewoon een Nederlandse versie van. Ik blijf stug boeken in het Nederlands voorlezen in de hoop dat hij ooit een Nederlands taalwonder wordt. Verder moet hij van mij natuurlijk iedere ochtend naar de grote smurf kijken op KRO's kinder-tv.