Van Dardjeeling naar Kalimpong

Vandaag zijn we van Dardjeeling naar Kalimpong gereden, een plaats 45 kilometer verderop. Het was een mooie maar wederom zeer bochtige weg. Julia lijkt over de wagenziekte heen te zijn en vermaakt zich opperbest in de auto. We zitten nu in het Silver Oak hotel in Kalimpong, dat is ook van de Elgin groep. Het is wederom een heel mooi oud pand met een koloniale uitstraling.

In bad
Het volgende voorval is overigens typisch voor een redelijk luxueus hotel in India. In het bad zit geen stop dus Marcel belt de receptie met het verzoek er een naar de kamer te brengen. De receptionist antwoord dat het bad inderdaad geen stop heeft. Er is immers te kort aan water en daarom wil dit hotel liever niet dat mensen in bad gaan. Marcel geeft niet op en geeft aan dat hij wil dat de kinderen gewoon in bad kunnen. Volgens de receptionist is dat helemaal niet nodig, de kinderen kunnen ook gewoon onder douche. Of ze kunnen 'badderen' in de plastic emmer die in de badkamer staat. Water is schaars. Ze moeten het met een vrachtwagen laten aanleveren en dat kost geld. Uiteindelijk kwam er toch iemand naar de kamer om de stop te brengen en hebben Julia en Sebastiaan zalig gebadderd in een laagje water van 10 centimeter.

Julia bij Boedistische tempel in Kalimpong.

Dish 1 en dish 2
Een ander voorval in hetzelfde hotel: bij aankomst in het hotel hadden we gevraagd of we vanavond westers konden eten in plaats van Indiaas. De meneer achter de balie zou dat navragen. Vanavond in het restaurant kregen we inderdaad een goed gevuld bord met westers eten: patat, groenten in een sausje en een ei met een gefrituurd laagje eromheen. Toen het bord half leeg was kwam de ober met een brede grijns nieuw bestek neerleggen voor 'dish 2'. En inderdaad, er kwam een volgend hoofdgerecht. Ditmaal met pasta, vis en groenten. Ze hadden het goed begrepen in de keuken, je moet verschillende gangen bereiden als je westers kookt. Alleen hebben ze niet door dat dat niet twee hoofdgerechten te hoeven zijn.