We zijn geland!

Vrienden maken met de douane
Vanacht om 1 uur lokale tijd kwamen we aan in ons appartement. Hier gaan we de komende 6 weken gaan logeren.

Om 11 uur zijn we geland. De reis van het vliegveld naar de stad verliep zeer voorspoedig. Ook waren we binnen de kortste keren door de douane, ondanks de enorme hoop bagage die we bij ons hadden. Hiervoor hadden we Sebastiaan als wapen ingezet. Bij de douane stond een gigantische rij. In plaats van netjes te wachten rende Sebastiaan met zijn rolkofferte naar voren. Daar zette hij zijn koffer op de band van het rontgenapparaat en ging er toen rondjes omheen rennen. De douaniers vonden dit zo grappig dat wij met onze drie karren vanachter uit de rij werden geplukt. We mochten vervolgens zonder verdere controle doorlopen.

De vlucht der vluchten
Ja, hoe is dat, vliegen met twee kleine kinderen? Het valt mee maar tegelijkertijd ook tegen. Het ene moment denk je, ' erger kan het niet worden' en vijf minuten later is alle weer onder controle en zeggen we tegen elkaar dat we de liefste kinderen van de wereld hebben. Onder de streep was het toch wel positief. De zakenlui in de business class zag ik vertederd (of was het leedvermaak?) kijken hoe Marcel op zijn knieen in de pantry de zeer vieze poepluier van Sebastiaan aan het verschonen was.


De eerste dag = poepdag
Mijn eerste dag hier in Bombay stond in het teken van de poep. Eerst was Sebastiaan en daarna was Julia nogal aan de diarree. De hele dag al probeer ik te bedenken waardoor het komt. Gisteren hebben ze sinaasappelsap gedronken in het vliegtuig en dat schijnt niet echt bevordelijk te zijn voor een goede stoelgang. Ze hebben nog niet exotisch Indiaas eten gehad dus daar kan het niet aan liggen. Het zouden natuurlijk ook gewoon de zenuwen en de overgang kunnen zijn.